اصولا وقتی صحبت از چیزی به نام » شورای صنفی» میشود، نباید تردیدی درباره جمعی بودن آن کرد. اما برخی اعضای وابسته به قدرت در شوراهای صنفی، به لطایف الحیلی، که اگر آن را در راستای بهبود وضع دانشجویان به کار میبردند اکنون کسی جرئت محکوم کردن دانشجویان به واسطه فعالیت صنفی را نداشت، وضعیت را به گونهای رقم زدند که ماهیت معطوف به منافع جمع بودن زیر سوال برود. مسأله این است که وضعیتی بهوجود آمده تا از اساس پرسش از «شورا» بودن شورای صنفی، محل بحث قرار بگیرد.
Filed under: اجتماعی، سیاسی | Leave a comment »