درباره‌ی حجاب اجباری و مقاومت زنان؛ در نقد رویکردهای فرمالیستی | امین حصوری

مقدمه: در پی راه‌اندازی یک کمپین فیسبوکی دیگر1 علیه حجاب اجباری، مساله‌ی رویارویی زنان با حجاب اجباری بار دیگر به موضوع داغ رسانه‌ای بدل شده است. این نوشتار بنا بر محدودیت‌ موضوعیِ خود، از بررسی انتقادی کارزارِ یاد شده در می‌گذرد و فارغ از زمینه‌های شکل‌گیری، داعیه‌ها و کارکردهای اصلی یا جانبی این کمپین، به نقد دیدگاه‌‌هایی می‌پردازد که با تکیه بر درکی تقلیل‌آمیز و فرمالیستی از مساله‌ی حجاب اجباری، به اسطوره‌پردازی از شیوه‌‌های رایج رویارویی زنان با آن می‌پردازند.

صدایی از «فمینیسم سیاه»: بیانیه‌ی «گروه رودخانه‌ی کومباهی» *| ترجمه: امین حصوری

توضیح پراکسیس: این متن پیش‌تر در کتابچه‌ی فمینیسمِ سیاه (معرفی و بررسی نظریه‌ی تلاقی) توسط رفقای «گروه پروسه» منتشر شده است.

 

دریافت نسخه‌ی پی.دی.اف. کتابچه‌ی «فمینیسم سیاه»

* «گروه رودخانه‌ی کومباهی» سازمانی متشکل از فمینیست‌‌های سیا‌ه‌پوستِ لزبین بود که بین سال‌‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۰ تحت این نام در شهر بوستون آمریکا فعالیت می‌کرد. نام این گروه به رویدادی حماسی در تاریخ مبارزات زنان سیاه‌پوست آفریقایی-آمریکایی اشاره دارد: به تاریخ دوم ژوئن ۱۸۶۳ طی عملیاتی نظامی با طراحی و هدایت هریت تابمن (Harriet Tubman)، مبارز فمینیست سیاه‌پوست، در رودخانه‌ی «کومباهی» واقع در کارولینای جنوبی، ۷۵۰ برده آزاد شدند. اعضای این گروه (کسانی چون، باربارا اسمیت، آودری لُرد، چریل کلارک، آکاشا گلوریا هول و غیره) با انتخاب چنین نامی ضمن تأکید بر ماهیت رزمندگی فمینیسم سیاه، پیوستگی خود به روند تاریخی مبارزات فمینیسم سیاه را برجسته می‌سازند. «بیانیه‌ی گروه رودخانه‌ی کومباهی» یکی از متون کلیدی در مسیر رشد فمینیسم سیاه معاصر و مباحث نظریِ مربوطه است. [م.]

متن حاضر ترجمه‌ای‌ست از این منبع: The Combahee River Collective Statement, 1977

معرفی کتاب: صدایی از «فمینیسم سیاه»: بیانیه‌ی «گروه رودخانه‌ی کومباهی» – فمینیسمِ سیاه و نظریه ی تلاقی(اینترسِکشِنالیتی) شارون اسمیت ، امین حصوری ، نیما کوشیار

– صدایی از «فمینیسم سیاه»: بیانیه‌ی «گروه رودخانه‌ی کومباهی» – فمینیسمِ سیاه و نظریه ی تلاقی(اینترسِکشِنالیتی) شارون اسمیت ، امین حصوری ، نیما کوشیار برای دانلود این کتاب بر روی عکس و یا این لینک کلیک کنید.

نولیبرالیسم از نگاه زنان | جویئون جونگ، سونگ‌مین چاو* | ترجمه: امین حصوری

پرکسیس: یادداشت مترجم: از کُره‌‌ی جنوبی دو تصویر عمده -و مرتبط با هم- در ذهن نسل‌های متاخر ایرانیان وجود دارد. اولی که قدیمی‌تر است و شاید کمتر در ذهن‌ها مانده باشد، کُره‌ی جنوبیِ اعتصابات و اعتراضاتِ کارگری است؛ تصویری از صفوف به هم پیوسته و مصمم کارگرانِ معترض که برای لحظات کوتاهی در اخبار تلویزیونی اواخر دهه‌ی شصت و دهه‌ی هفتادِ خورشیدی منعکس می‌شد. این مربوط به زمانی بود که پیشروی سریع نولیبرالیسم در این کشور و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن، مقاومت‌های متشکلِ کارگری را برانگیخته بود.

تراژدی در خدمت انقلاب

تراژدی در خدمت انقلاب
امین حصوری
یک) برهنه شدن اعتراضی علیا ماجده و کریم عامر در فضای مجازی توجهات زیادی را بر انگیخته است که به نظر می رسد میزان آن اندکی بیش از سطح نامتعارف بودن این اقدام است. نمی توان انکار کرد که بخشی از دلیل درنگ همگانی بر این موضوع (فراتر از توالی جذابیت های گذرای رایج در سرزمین فیسبوک) ناشی از پرسش های غامضی است که این اقدام برای مخاطبان «خویشاوند» خود برانگیخته است.

پیرامون نمایش عمومی اعدام علی رضای نوجوان و قضاوت درباره تباهی مردم

پیرامون نمایش عمومی اعدام علی رضای نوجوان و قضاوت درباره تباهی مردم امین حصوری توضیح: متن پیش رو نقد کوتاهی است بر رویکردی که حضور سحرگاهی ۱۵۰۰۰ نفر در شهر کرج برای رویت تاب خورد یک نوجوان بر چوبه دار را به تباهی مردم یا تباهی فرهنگ تعبیر کرده اند.

به اتهام شرکت در تظاهرات کارگري در سنندج دو فعال زن شلاق خوردند

جهان زن ـ این خبر مربوط به سال ۱۳۸۷ است. دو زن فعال کارگری (سوسن رازاني و شيوا خيرآبادي) به دلیل شرکت در مراسم روز جهانی کارگر در شهر سنندج شلاق خوردند و البته غیر نمادین. در آن زمان یا ما آدم های دیگری بودیم (بی تفاوت به اخبار وقایع) یا بنا به موقعیت فشار رسانه ی برای این که «آن آدم دیگر» درون ما بیدار شود کافی نبود! … بار دیگر می توان دید که گفتمان «حقوق بشر» به رغم تجویز نسخه عام سیاست گریزی (ایدیولوژی پرهیزی)، پیشاپیش انتخاب های سیاسی «مفید» خود را انجام داده است.

مقاومت در برابر دیگری سازی

مقاومت در برابر «دیگری» سازی
امین حصوری
توضیح: این متن در حمایت از ابتکار تعدادی از رفقا در فیس بوک با عنوان «ما همه جا هستیم» و همبستگی با تلاش های آنان در دفاع از اقلیت های جنسی نوشته شده است. با سپاس از این رفقا برای کوشش ها و تلنگرهای روشنگرانه شان.