خانه دیدگاه آلِتا یاکوبس و پله‌های مرتفع فمینیسم در هلند آلِتا یاکوبس و پله‌های مرتفع فمینیسم در هلند فرزاد صیفی‌کاران

بیدارزنی: کشور کوچک هلند، امروزه در زمینه احقاق حقوق زنان، حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و دیگر حقوق اقلیت‌ها در جهان زبانزد، پیشرو و تأثیرگذار است. اولین‌ها در این کشور کوچک در رابطه با حقوق زنان و اقلیت‌ها و نیز تصویب و اعمال قوانین حقوق بشری و برابری‌خواهانه کم نیستند. هلند جزو اولین کشورهایی است که موج اول فمینیسم در آن شکل گرفت و بدون شک آلِتا یاکوبس نیز یکی از اولین فمینیست‌های تأثیرگذار هلندی در سطح جهان است. زنی که نامش چون ستاره‌ای درخشان بر تاریخ هلند و جهان، در زمینه مبارزات برابری‌خواهانه زنان برای همیشه خودنمایی خواهد کرد.

نامه سپیده قلیان از زندان سپیدار اهواز به همراه نقاشی که کشیده و به بیرون از زندان فرستاده

من از دنیای صداها به سپیدار آمدم …
دلم از مشعل‌های نور فروزان شد
شماره‌ام را به دیوار‌ها نوشتند
دیوارها به چمنزارهای سبز بدل شد

گزارش نشست زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان) در پارک گفتگو

امسال به رغم شرایط امنیتی حاکم، زنان در گوشه و کنار شهرها حضور خود را به رخ کشیدند و بر مبارزه در جهت خواست‌ها و اهدافشان پای فشردند. «زنان آرزم» (آورد رهایی زنان و مردان) نیز در همراهی با این تحرکات علاوه بر پخش تراکت‌هایی در حمایت از مطالبات حداقلی زنان در نقاط مختلف شهر، اقدام به یک نشست هم‌اندیشی با دیگر گرایش‌های جنبش زنان، در فضای عمومی کرد و بدینوسیله بر حق خود و سایر زنان برای حضور متشکل و طرح مطالبات در فضای عمومی و به طور علنی تاکید کرد.

تقدیم به کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران فولاد اهواز: مصاحبه با ماتیلدا و الویرا، دو کارگر کارخانه‌ی خودگردانِ «پوشاک‌ بروکمن» نویسنده: بهرام قدیمی، امین حصوری

گفت و گوهایی با کارگران کارخانه‌های اشغال‌شده و

مبارزان دیگر جنبش‌های اجتماعی در آرژانتین

بخش چهارم:

کارخانه‌ی اشغال‌شده‌ی پوشاک بروکمن

توضیح مختصری درباره‌ی تعاونی پوشاک‌ بروکمن:‌

کارخانه‌ی پوشاک‌ بروکمن یکی از کارخانه‌های اشغال‌شده‌ و خودگردان در قلب بوئنوس‌آیرس است که به‌دلیل سوابق مبارزاتی‌اش شهرت دارد. شرح فشرده‌ای از روند اشغال و خودگردانی این کارخانه پس از ورشکستگی نهاییِ آن را از زبان یوری فرناندز نماینده‌ی کارگران بروکمن بشنویم: «بحران کارخانه از سال ۹۶ آغاز شد و در سال ۲۰۰۰ بسيار شدت پيدا کرد.

بيانيه‌ گروهی از وكلای دادگستری در محكوميت حبس و شلاق نسرين ستوده ملت شريف ايران با سلام

احتراما اينجانبان جمعی از وكلای دادگستري ايران با استناد به كليات فصل سوم قانون اساسی تحت عنوان حقوق ملت و قواعد بنيادين حقوق بشر و اصل آزادی دفاع وكيل دادگستری و اصول جهانی وكالت به استحضار می‌رساند؛ همكار شريف ما وكيل بانو نسرين ستوده به استناد اعلام رئيس شعبه‌ی ٢٨ محاكم انقلاب اسلامی تهران و ايضا اعلان همسر گرامی مشاراليه به حبسی سنگين و ١٤٨ ضربه شلاق محكوميت يافته است.

هستی‌شناسی بدن زن: نقطه‌ی آغاز خشونت یا پایان آن؟ به مناسبت روز جهانی زن نوشته‌ی: صوفیا افرا

بحث درباره‌ی مسئله‌ی زنان و خشونت علیه آنان یکی از دغدغه‌های‌ آشنای فمینیستی و فلسفی معاصر است و به‌ یکی از محورهای اصلی مبارزه‌ی فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در دوران کنونی ما بدل شده است. این بحث با ارجاع به واقعیت اجتماعی و تاریخی لایه‌ها و طبقات، نظریه‌های‌ مختلف در باب قدرت، کنترل و سرکوب را به چالش می‌گیرد و در تلاش خود برای تبارشناسیِ خشونت، به ساحت‌های مختلفی نگریسته است. اما به‌رغم وجود مباحث تئوریک غنی در این حوزه، به نظر می‌رسد که آنها در مواجهه با دلالت‌های عینی، هنوز ضعف‌های مشخص و عمده‌ای دارند که معلول نبودِ پژوهش‌های تاریخیِ انضمامی در خصوص زندگی زیسته‌ی زن شرقی و به‌خصوص ایرانی‌ است. هرچند اشاره به نبودِ پژوهش‌های عینی و رمزگشایی از تجربه‌های‌ زیستی زن ایرانی، به‌معنای انکار تلاش‌ها و نظریات مطرح‌شده برای یافتنِ سرچشمه‌های‌ استثمار و خشونت علیه زنان نیست، اما در نبودِ یافته‌های‌ انضمامی معین تاریخی، ستم یادشده صرفاً به امری عام و کلی تقلیل یافته است، به‌گونه‌ای که دیگر توان واکاوی موشکافانه نخواهد داشت، چراکه خشونت و ستم نیز مانند هر هستی اجتماعی به دلالت‌های مکانی و زمانی خویش وابسته است.

مانیفست فمینیستی / نانسی فریزر و دیگران / ترجمه‌ی مرجان نمازی

در بهار 2018، شریل سندبرگ، میلیاردر فیس‌بوکی، به زنان توصیه می‌کرد که سخت‌کوشی و موفقیت در دنیای کسب‌وکار عالی‌ترین راه برای رسیدن به برابری جنسیتی است: اگر تنها «نیمی از کشورها و شرکت‌ها به دست زنان و نیمی از خانه‌ها به دست مردان اداره می‌شدند»، دنیا جای بهتری می‌بود و ما تا پیش از رسیدن به این هدف، نباید دست از تلاش برداریم.^[1] سندبرگ، یکی از نمایندگان اصلی فمینیسم شرکتی،^[2] پیش‌تر از طریق تشویق زنان مدیر «به سوی پیشرفت»^[3] و رسیدن به هیأت مدیره‌ی شرکت‌ها به شهرت رسیده بود. او اکنون در اوج موفقیت شغلی‌اش به سر می‌برد؛ او کار را با دانشگاه هاروارد آغاز کرده و با کمک لارنس سامرز، استاد راهنمای خود و از حامیانِ برجسته‌ی مقررات‌زدایی در وال‌استریت که معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز بود، به ریاست ستادِ این وزارت‌خانه و سپس بخش جمع‌آوری داده و تبلیغاتِ هدفمند در گوگل و فیس‌بوک رسیده است.

هشت مارس امسال: اعتصاب نمادین زنان در آلمان برای برابری جنسیتی

آلمان
گروه‌های زنان در آلمان فراخوانی برای اعتصاب در هشت مارس داده‌اند. این اعتصاب نمادین است اما سازمان‌دهندگان امیدوارند تا سال آینده بتوانند این اعتصاب را عملی کنند. هما مرادی یکی از فراخوان دهندگان از جزییات آن می‌گوید.

لیلیت تریان از پیشتازان مجسمه‌سازی در ایران‌ درگذشت

لیلیت تریان در سال ۱۳۵۷ خانه پدری‌اش را به «کارگاه هنر» تبدیل کرد

لیلیت تریان مجسمه‌ساز ایرانی ارمنی‌ روز پنجشنبه ۱۶ اسفند در سن ۸۹ سالگی در تهران درگذشت.

عباس مجیدی، رئیس انجمن مجسمه‌سازان ایران در گفت‌وگو با ایسنا،‌ درگذشت خانم تریان را تایید کرده است.

لیلیت تریان از اولین نسل مجسمه‌سازان ایرانی است که این هنر را در مدرسه بوزار فرانسه فراگرفت و پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۳۹ آموزش این رشته را در دانشکده هنرهای تزئینی دانشگاه تهران آغاز کرد.

بیانیه فعالین زن به مناسبت هشت مارس رهایی زنان جز با تشکل یابی میسر نیست

بیدارزنی: گروهی از فعالان زن با انتشار بیانیه‌ای به مناسب هشتم مارس، روز جهانی زن، تشکل‌یابی را گام اول مسیر طولانی مبارزه در راه عدالت، برابری و آزادی زنان و همه مردم ایران دانسته‌اند.

نمایش مستند «در میان امواج»

بیدارزنی: عصر روز گذشته گروه بیدارزنی مراسمی را به منظور گرامی‌داشت ۸ مارس، روز جهانی زن، در مؤسسۀ خوانش برگزار کرد. در بخش اول این مراسم، فیلم مستند «در میان امواج» اکران شد و در بخش دوم، مهمانان برنامه مینا کشاورز، تهیه‌کننده و کارگردان این فیلم و فاطمۀ محبعلی مدیر و مؤسس مرکز ترک اعتیاد زنان با دوستان شرکت‌کننده در مراسم گپ‌وگفتی داشتند.

با یا بی‌چادر؛ بگذارید دوست بمانیم/ نیلوفر حامدی

بیدارزنی:‌ این عکس باعث شد یک قاب جالب به خاطرم بیاید: یکی از روزهای کوهنوردی و تماشای دو زن روی قله؛ یکی باچادر و همراهش تی‌شرتی به تن داشت. تصویر جالبی بود. البته نه صرفا به خاطر چیزی که پوشیده بودند، بلکه به دلیل اینکه با وجود تفاوت پوششی که داشتند دوست و همراه هم بودند. اتفاقی که کمتر در کشور ما رخ می‌دهد.

ترویج خشونت به سبک صدا‌وسیما

بیدارزنی: سیمای جمهوری اسلامی ایران برنامه‌ای پخش کرده‌است که به سبب اقبال عمومی مردم به صدا‌وسیما درصد زیادی نه کل برنامه را از طریق تلویزیون، بلکه فقط یک دقیقه‌اش را در فضای مجازی دیده‌اند. مجری مرد و آقای آزارگر در مورد دفعات کتک زدن زنِ ماجرا و درخواست‌های طلاق و رجوع بحث ‌می‌کنند. زن در سکوت تایید می‌کند و دو بچه ‌هاج و واج نگاه می‌کنند و می‌شنوند. قبل از زن، قربانی خشونت خانگی آن دو کودک‌ا‌ند. در خانه شاهد خشونت پدر نسبت به مادرند. بدون خواست و اراده خود در یک برنامه نمایش داده می‌شوند. برنامه‌ای آموزشی در جهت ترویج خشونت و اقدام علیه امنیت نیمی از جامعه، به سبک صدا‌وسیما.